Studio Sound of Music

Gratis Proefles

Category: Tips

  • Vier Oefeningen voor Chronisch tijdgebrek

    Vier Oefeningen voor Chronisch tijdgebrek

    Als gedreven gitarist wil je natuurlijk niets liever dan gitaar spelen en zo snel mogelijk zo goed worden als je kan. Je weet dat dit betekent dat je veel moet oefenen en dat heb je er graag voor over. Maar je hebt een druk leven en daardoor kan je niet de tijd in je instrument steken die je graag zou willen.

    Als dit voor jou bekend klinkt, dan heb ik een aantal tips en oefeningen voor als je wel zou willen oefenen, maar niet in de buurt bent van je gitaar. De meeste van deze oefeningen kan je doen als je even een paar minuten niets te doen hebt, en sommige kan je doen terwijl je met iets anders bezig bent. Hou wel in je achterhoofd: Je oefening is pas echt effectief als je geconcentreerd bent.

    Linkerhand vinger coördinatie

    De bekendste oefening voor het trainen van de coördinatie van je vingers, kan je ook doen zonder gitaar. Zo kan je de tijd die je hebt met gitaar nuttiger besteden! Laat je vingers zweven op ongeveer één centimeter boven bijvoorbeeld een tafel of het stuur van je auto of fiets. (Blijf op de weg letten!) Tik vervolgens volgens een vast patroon met je vingers. Voorbeeld: 1-2- 3-4 (1 = wijsvinger, 2 = middel, 3 = ring, 4 = pink) Als je deze beheerst, kies je een andere volgorde. Als je muziek op hebt staan, probeer dan te tikken in het ritme van de muziek.

    Linkerhand vinger onafhankelijkheid

    Het doel van deze oefening is om je vingers apart te kunnen bewegen zonder dat de rest mee beweegt. Zet je vingers naast elkaa op een vlakke ondergrond. Eén voor één til je je vingers op en beweegt ze een aantal keer naar boven en naar onderen. Probeer dit zo soepel mogelijk te doen zonder de rest te bewegen. Als je dit met al je vingers kan, probeer het dan met groepjes van twee tegelijk.

    Rechterhand wisselslag

    Doe alsof je een plectrum vast hebt, en leg je rechter onderarm op je been of op tafel. Op deze manier kan je de beweging van je rechter hand en arm op een gitaar imiteren. Oefen zo je slagjes, snelheid en palm mutes. Je kunt ook direct je gehoor trainen als je muziek op hebt staan, door te proberen de ritmes die je hoort mee te spelen.

    Toonladders

    Voor deze oefening heb je veel concentratie nodig. Doe je ogen dicht en beeld je in dat je naar je gitaarhals kijkt alsof je hem beet hebt. Noot voor noot speel je in je hoofd de toonladder die je aan het oefenen bent op en neer. Deze werkt ook heel goed net voordat je gaat slapen. Je zult zien dat je elk figuurtje makkelijker gaat onthouden en kan gaan spelen als je je gitaar weer oppakt.

  • Spelen vs. Oefenen: Uren besparen

    Spelen vs. Oefenen: Uren besparen

    We kennen waarschijnlijk allemaal wel de verhalen van de beroepsmusici: Die grote jongens die jaren achtereen uren en uren per dag gezwoegd hebben op hun instrument om te komen waar ze nu zijn. Soms wel zes tot acht uur op een dag, en dat zeven dagen per week. Geen wonder dat ze zo goed zijn. Maar hoe kunnen wij als normale mensen daar ooit aan tippen? Hoe kunnen wij ooit hopen net zo goed, of in ieder geval maar een beetje in de buurt te komen van die muzikanten die wij allemaal als gitaar helden beschouwen? “Moet ik dan maar mijn school of baan opzeggen, een uitkering nemen en de hele daar gaan zitten spelen?”

    Zoals je zelf wel kan bedenken is het voor de meeste mensen niet realistisch om zes tot acht uur per dag aan hun instrument te besteden. (al zouden velen van ons dat maar al te graag willen!) Je moet ten slotte ook eten, werken, tijd met het eventuele gezin doorbrengen etc. Dus hoe lossen we dit op? Is er een mogelijkheid om toch steevast vordering te blijven maken zonder daar hele jaren voor op te offeren?

    Het had makkelijker voor me geweest om hierop “Neen” te antwoorden, dan zou mijn artikel nu afgelopen zijn, maar dan ben jij teleurgesteld en ik een leugenaar, dus dat doe ik niet. JA! We kunnen dit oplossen! Laat me dit volgende punt even illustreren met een praktijk voorbeeldje:

    Een aantal jaren geleden, toen ik net was begonnen met lesgeven, had ik een groepje met twee leerlingen. We geven ze even een andere naam, en noemen ze voor dit voorbeeld even Frank en Daan. Beide jongens waren ongeveer even oud, hadden ongeveer net zoveel ervaring, (1 jaar) en begonnen tegelijk bij mij met lessen. Let op, ik deel mijn groepjes altijd in aan de hand van hun achtergrond, aanleg en genre voorkeur. Zowel Frank als Daan hadden een redelijk gehoor, ritme gevoel en feeling voor hun instrument. Ideaal om samen in een groep te zetten.

    Verschillen van oefenen met gitaarspelen

    Na een paar maanden samen op les gezeten te hebben, begon ik te merken dat Daan sneller vooruit ging dan Frank. Ik vroeg Frank daarom of hij thuis wel genoeg oefende en hij antwoorde met ongeveer 1 tot 1,5 uur per dag. Ongeveer evenveel als Daan. (dit is een heel redelijke tijd voor een drukke student) Dat vond ik vreemd, want mijn ervaring vertelde mij dat als je zoveel aanleg hebt als Frank, zoveel op een dag oefent en toch zo weinig vooruitgang boekt, er ergens iets niet klopt. Ik kon er destijds niet veel mee en besloot om het nog een poosje aan te kijken.

    Naarmate de tijd vorderde, merkte ik dat het verschil tussen de jongens steeds groter werd. Daan pakte alles razendsnel op, Frank bleef steken in de meest eenvoudige stof die we maanden daarvoor al behandeld hadden. Tijdens de zoveelste les waarbij Frank steeds meer van mijn aandacht begon te eisen, schoot het me ineens te binnen: Ik had al die tijd de verkeerde vraag aan hem gesteld. Ik vroeg Frank en Daan dit maal niet HOELANG ze van de week geoefent hadden, maar WAT. De antwoorden hierop waren totaal verschillend! Daan had zich iedere dag geconcentreerd bezig gehouden met alle oefeningen die ik ze had opgegeven, terwijl Frank zijn 1,5 uur per dag had besteed aan liedjes spelen die hij overigens al kende.

    Zo hadden we allemaal wat geleerd: Ik leerde dat ook een leraar de juiste vragen moet stellen, Frank en Daan leerden het verschil tussen spelen en oefenen. Daan was iedere dag actief bezig geweest om zichzelf uit te dagen en zijn grenzen te verleggen. Frank bleef daarintegen ver binnen zijn “comfort zone” en herhaalde alleen wat hij al kon. Wat erg leuk is maar qua vooruitgang geen enkele waarde heeft. Na hem dit vertelt te hebben, moest hij beloven te stoppen om zijn oefentijd te verdoen. Maak ruimte voor spelen en ontspannen, maar zorg ervoor dat je elke minuut van je oefentijd nuttig besteed en daag jezelf uit. Neem geen genoegen met de gitarist die je bent, maar besef dat iedere dag dat je oefent een kleine stap is in de richting van de gitarist die je wilt zijn!

    Wie oefenen een paar uur per dag?

    En nu de andere kant van het verhaal. Kun je ook een paar van je gitaarhelden bedenken die niet meer dan een paar uur per dag oefenen? Ik wel! Denk er maar eens over na: Hoelang kan jij je achter elkaar op een ding concentreren zonder dat je gedachten afdwalen? Ik durf te wedden dat de meeste mensen niet eens in de buurt komen van 2 minuten. Als je erop zou letten en jezelf zou trainen om iedere minuut van je oefentijd 100% gefocust met je oefeningen bezig te zijn, dan kan je veel meer bereiken in veel minder tijd!

    Blijf gefocust en gemotiveerd en je zult verstelt staan van je eigen kunnen!

  • Help! Mijn gitaar rammelt!

    Help! Mijn gitaar rammelt!

    Stel, je merkt dat je gitaar een ratelend geluid maakt als je je snaren indrukt en aanslaat. Niet altijd overal, maar op bepaalde fretjes of tijdens een bend. Iedere keer als je net lekker in een moddervette solo bent verdiept, word het moment ruw verstoord door een irritant hoog gerasp. Het is alsof je gitaar probeert te zeggen: “AUW LAAT LOS DAT DOET PIJN!” Duct tape bleek zinloos en je vertrouwde ‘mokermethode’ had ook niet de gewenste uitwerking. Je bent ten einde raad.

    Vanzelfsprekend zijn fretratels erg irritant. Het fenomeen doet zich voor wanneer je een snaar indrukt, en deze tegen een verderop gelegen fret aan ligt te kletteren. Dit komt vaak door een te lage actie (afstand van je snaar tot je fretbord) of een bolle hals.

    De halspen


    Om dit te verhelpen, ga je eerst naar de bolling van je hals kijken. Het makkelijkst is om je gitaar op de grond te zetten en langs de hals naar beneden te kijken. Het is gebruikelijk dat er een kleine holling te zien is. Bij een duurdere gitaar mag je verwachten dat hij vrijwel vlak is afgesteld of zonder problemen zo af te stellen is. Loopt je gitaarhals bol, dan is het bijna onvermijdelijk dat je snaren gaan aanlopen tegen je fretbord.

    Door bijna elke gitaar (meeste spaanse gitaren uitgezonderd) loopt een zogenaamde halspen (engels: trussrod) die ervoor bedoeld is om de kromme van je hals te regelen. Bij sommige zit deze netjes weggewerkt achter een met schroefjes bevestigd plaatje in de kop, bij andere zit hij bij de aanhechting van de hals met de gitaar. Deze is wat moeilijker te bereiken.

    De functie van de halspen is om de spanning die je snaren uitoefenen op je hals tegen te werken. Als je de halspen daarom aandraait, trekt hij je hals naar achter (bol) en als je hem losdraait, gaan de snaren hun werk doen en komt je hals naar voren (hol). Wat je dus moet doen bij het verhelpen van een bol staande hals, is je halspen wat losser draaien.

    De brug


    Als het bijstellen van de halspen niet genoeg effect heeft, kan je de hoogte van je snaren (actie) gaan aanpassen. Dit doe je door je brug hoger of lager te zetten. Bij de meeste gitaren kan je de brug in z’n geheel hoger of lager zetten door de twee schroeven die hem op zijn plek houden los of vast te draaien. Wil je je brug hoger hebben, dan draai je deze schroeven wat losser. Meeste Fender achtige gitaren hebben een ander systeem waarbij je iedere snaar afzonderlijk moet ophogen. Dit is te doen door middel van de schroefjes naast de zadeltjes op te hogen.

    Waarom een laag afgestelde gitaar?


    Het voordeel en het nadeel van een laag afgestelde gitaar hebben dezelfde oorsprong. Het is eenvoudiger om een snaar te fretten als je gitaar laag is afgesteld. Je hoeft dus minder hard te drukken. Het is daarintegen moeilijker om de rest van je snaren stil te houden wanneer je deze niet nodig hebt. Dempen van je snaren word dus lastiger.

    Een gitaar met beter fretwerk, meestal duurder, heeft de mogelijkheid om hem zo laag mogelijk af te stellen. Of dit je voorkeur heeft, ligt helemaal aan jezelf!